Dziecko
w wieku przedszkolnym cechuje ogromna potrzeba ruchu, aktywne poruszanie się
jest dla niego źródłem radości i pozytywnych emocji.
Ruch
i zabawa są przejawami zaspokajania potrzeb dziecka. Poziom przejawów
ruchowych jest wskaźnikiem ogólnego stanu zdrowia, gdyż rozwój
motoryczny i jego doskonalenie pozostają w ścisłym związku z ogólnym
stanem organizmu i psychomotorycznymi cechami osobowości dziecka.
Małe
dziecko jest jak gąbka, która chłonie wszystko, co napotka na swojej
drodze, niestety nawet i te rzeczy złe, szkodliwe. W ostatnich czasach
zaobserwowano zwiększającą się ilość dzieci z wadą postawy, dlatego
naszym zadaniem jest dostarczenie jak najwięcej pozytywnych działań,
zmierzających do profilaktycznego zachowania się, aby zapobiegać
powstawaniu tych wad. Zagadnienie "PROFILAKTYKA" zyskało nowy, większy
wymiar. Dlatego opracowałyśmy i realizujemy w naszym przedszkolu program:
"Profilaktyka wad postawy dzieci w wieku przedszkolnym".
Wszelkie
przyzwyczajenie niezbędne do kształtowania właściwych postaw w wieku późniejszym,
rozwijają się we wczesnym dzieciństwie, dlatego też i wytwarzanie odruchów
należy rozpocząć jak najwcześniej. Znacznie szybciej wyrabia się i
utrwala przyzwyczajenia w młodszym wieku, kiedy psychika i ciało jest
bardzo plastyczne i nie posiada jeszcze złych nawyków oraz ma więcej
czasu na powtarzanie prawidłowych postaw.
Naszym
zadaniem jest wyrobienie u dzieci prawidłowego nawyku postawy ciała
podczas chodzenia, stania, podnoszenia ciężarów. Aby wyrobić u dzieci
prawidłowe nawyki należy wielokrotnie powtarzać określone sytuacje. Ważne
jest prowadzenie zabaw prezentujących poprawne ułożenie ciała podczas
wykonywania określonych codziennych czynności.
Prawidłowa
postawa ciała uzależniona jest od poprawnego ułożenia ruchomych elementów
ciała: głowy, kręgosłupa, klatki piersiowej, miednicy i kończyn względem
siebie. Istotną rolą nauczyciela i rodzica jest wykształcenie prawidłowych
umiejętności i nawyków kształtujących prawidłowe trzymanie głowy, kręgosłupa,
klatki piersiowej, miednicy i kończyn.
Dostrzeżenie
przez nauczyciela najczęściej nieświadomie popełnionych przez dzieci błędów
w nieprawidłowym ułożeniu ciała, stwarza możliwość systematycznego i
konsekwentnego ich eliminowania. Niezwykle ważna jest w tym zakresie współpraca
z rodzicami i wspólna troska o prawidłowy rozwój dziecka. Należy zwrócić
szczególną uwagę na prawidłową postawę ciała w różnych pozycjach
wyjściowych:
stanie
- głowa prosto, łopatki ściągnięte, brzuch wciągnięty, stopy w lekkim
rozkroku, równolegle ustawione względem siebie;
chodzenie
- sylwetka wyprostowana, zwracamy uwagę na to, aby dziecko stawiało stopy
zaczynając od pięty, kończąc na palcach;
siedzenie
- głowa prosto, łopatki ściągnięte, ręce ugięte na wysokości stołu;
klęk
- kolana złączone, pięty odsunięte od siebie, stopy połączone dużymi
palcami;
siad
- skrzyżny ze stopami złączonymi podeszwami do siebie;
na
czworakach - ciężar ciała spoczywa na całych dłoniach ułożonych równolegle
do siebie, nogi ugięte w kolanach;
leżenie
- tyłem z rękoma ułożonymi w świecznik;
klęk
podparty - tułów znajduje się w położeniu poziomym, głowa opuszczona;
podnoszenie
ciężarów - proste plecy, ugięte kolana.
Zadaniem
nauczyciela jest wspieranie działalności edukacyjnej profilaktyki z różnych
stron: przedszkola i rodziny, dlatego dzielimy się naszymi spostrzeżeniami
z rodzicami oraz innymi nauczycielami.
Elżbieta
Recka
Beata
Sobocka
